Mačvanski okrug zahvata područje severozapadne Srbije, površine 3.270 km2, oivičeno donjim i srednjim tokom reke Drine na zapadu, Savom sa severa, dok je južna granica obeležena planinskim masivom Sokolskih planina. U sastav okruga ulaze opštine Bogatić sa teritorijom od 384 km2 i 34.438 stanovnika, Vladimirci – povšrine 338 km2 i 23.335 stanovnika, Koceljeva – površine 257 km2 i 17.064 stanovnika, Krupanj – površine 342 km2 i 21.879 stanovnika, Ljubovija – površine 356 km2 i 18.391 stanovnik, Mali Zvornik – sa najmanjom teritorijom od 184 km2 i 14.029 stanovnika, Loznica – 612 km2 i 86.875 stanovnika i opština Šabac površine 797 km2 i preko 123.633 stanovnika.
Tu je povoljna umereno kontinentalnu klima, u većem delu, dok su njegovi nizijski delovi na severu pod uticajem panonske kontinentalne klime. Geološki sastav zemljišta je raznovrstan, nizijski krajevi i doline su prekriveni plodnim aluvijalnim zemljištem i pogodni su za ratarstvo i povrtarstvo, dok na brežuljkastim terenima preovladavaju parapodzoli, što uslovljava i bavljenje stanovništva stočarstvom i voćarstvom. Šljivici su tradicionalna odlika ovog kraja, a gaji se i vinova loza, a u poslednje vreme naročito malina.
Selo Badovinci, se nalazi na desnoj obali reke Drine, u kom živi oko 5.500 stanovnika. Kada se spomenu Badovinci, prva asocijacija je vredni i radni poljoprivrednici. Meštani se uglavnom bave, ratarstvom, stočarstvom, povrtarstvom. Jednog od njih smo i upoznali, a to je Duško Kojić, koji na 17 ha gaji kukuruz, i 10 ha žito. U svojim štalama ima 60 bikova, i 250 svinja.
Kako nam ističe Duško, godinama seje Pionir seme, i zadovoljan je. Ove godine je oborio rekord, radio je ogledno polje, oborio je rekord u Srbiji, imao je prinos 15 tona, po hektaru. Žito je rodilo oko 8 tona. Pitali smo našeg sagovornika kao je postigao tako dobre rezultate:
,, Pravilo broj jedan: Koristiti seme visoke kvalitete, pre svega visoke klijavosti (preko 92%) i energije klijanja, čime se karakterišu Pioneer-ovi hibridi kukuruza. Najbolji kvalitet setve postiže se pneumatskim sejalicama, koje seme u redovima rasporedjuje na pravilnom odstojanju. Sejačicu treba podesiti (prenos i ploče) prema hibridu koji se seje. Ne mogu se svi hibridi sejati na isti razmak, što je česti slučaj kod naših proizvođača, jer svaki hibrid traži odredjenu gustinu da bi ispoljio maksimalni prinos. Često se kod nas preretko seje čime se gubi značajan deo prinosa. Gustina biljaka u setvi naročito ima značaja u onim regionima gde se ostvaruju inače visoki prinosi, odnosno gde je potencijal za prinos iznad 11 tona zrna po hektaru. U takvim regionima smanjenje sklopa za 1000 biljaka po hektaru od optimalnog nosi gubitak prinosa oko 5 %. Što je setva ređa to je i gubitak veći. Ističe naš sagovornik i dodaje:
,, Ovo godina je bila odlična, dobro je rodilo, ali cena svinja je mala i to je veliki problem.“
Po Duškovim rečima, od čiste poljoprivrede se teško živi, mora da se radi i neki dodatni posao, da bi se sve to isplatilo, i da bi boglo da se ulaze u dalju proizvodnju.
„Na njivama najviše staviri ljudi rade. Svako se žali na svoj način, ali svi moraju da rade. Mladi sve više odlaze sa sela. traže bolje uslove, ali nije ni to rešenje. Kako ističe Duško, na imanju si svoj gazda, pa kako je tako je. U poslu mu pomažu i sinovi, ali najviše otac.
