Jedno od osnovnih pitanja svakog poljoprivrednog proizvođača, kao i onih koji planiraju taj posao jeste prihod koji može da ostvari u svojoj proizvodnji, a u organskoj poljoprivredi koja je specifična ovo pitanje je uvek aktuelno, naročito uzevši u obzir i prelazni period odnosno period konverzije  tokom kojeg proizvođač ne može da ostvari odgovarajuću cenu proizvoda, a troškovi proizvodnje su veliki.

Upravo u cilju unapređenja poslovanja u organskom sektoru i procene ekonomske opravdanosti organske proizvodnje, a i skladu sa tim i mogućnosti kreiranja efikasnijih mera agrarane politike, Poljoprivredni fakultet Univerziteta u Beogradu u saradnji   sa Serbia Organikom,  uz finansijsku podršku Ministarstva poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede  realizovali  su projekat „Utvrđivanje iznosa izgubljenog prihoda i dodatnih troškova u proizvodnji voća i povrća u periodu konverzije i u sertifikovanoj organskoj proizvodnji” čiji su rezultati predstavljeni i objedijeni u monografiji pod nazivom „EFIKASNOST ORGANSKE PROIZVODNjE – malina, višnja, paprika”

Kroz analizu ankteta sprovedenih kod organskih proizvođača, kako individualnih tako i kooperanata koji se nalaze u sistemu grupne sertifikacije dati su odgovori na više pitanja, kao na primer: Kakve promene nastaju u tehnologiji proizvodnje odabranih biljnih vrsta: maline, višnje i paprike, prilikom prelaska sa konvencionalne – tokom perioda konverzije, a zatim u punom statusu sertifikovane organske proizvodnje; Do kakvih promena dolazi u korišćenju raspoloživih proizvodnih faktora – zemljišta, mehanizacije, radne snage i drugih; Koje nastaju u strukturi i visini troškova proizvodnje određene kulture voća/povrća, do koje promene dolazi u strukturi i visini prinosa, a samim tim i vrednosti proizvodnje?; Da li i u kom stepenu dosadašnji iznosi podsticaja doprinose orijentaciji i opstanku proizvođača u sistemu organske proizvodnje?; Koja je dužina perioda konverzije ekonomski prihvatljiva za proizvođača u voćarskoj/povrtarskoj proizvodnji? Da li tokom perioda konverzije proizvođač može da postigne ekonomsku održivost proizvodnje, na koji način proizvođaču mogu da se predoče rizici – proizvodni, finansijski i dr. prilikom opredeljenja za organsku proizvodnju, da li proizvođač ima tražnju, tržište i stalne kupce za planirane proizvode (tražnja za određenim proizvodima, nivo cena, kakva je konkurencija itd.)?

Razrađena je metodologija za utvrđivanje iznosa propuštene/izgubljene ekonomske koristi u periodu konverzije i u sertifikovanojorganskoj proizvodnji. Na primerima maline i višnje, sačinjeni su modeli ekonomske efikasnosti višegodišnjih zasada – za konvencionalnu i organsku proizvodnju. Data je metodologija za kvantitativno obračunavanje diferencije ekonomske koristi na relaciji konvecionalna proizvodnja-konverzija-organska proizvodnja za jedan proizvodni ciklus u povrtarskoj proizvodnji – na primeru gajenja paprike. Utvrđeni iznosi mogu doprineti pravičnijoj dodeli finansijskih podsticaja i drugih davanja od strane nadležnih institucija, za proizvodnju organskog voća i povrća.

Metodologija može da da bude od koristi kreatorima agrarne politike za određivanje visine i strukture investicionih ulaganja usmerenim na zasnivanje i podizanje višegodišnjih zasada u sistemu organskog uzgoja.Takođe, metodologija može da koristi za efikasniju realizaciju IPARD agroekološke klimatske mere, podrške za organsku proizvodnju i agroekološke mere – održivo korišćenje poljoprivrednog zemljišta i šumskih resursa, kao i očuvanju poljoprivrednih i ostalih područja visoke prirodne vrednosti.