Prema poslednjim podacima, Republika Srbija ima 7.199.077 stanovnika. Najveći deo ruralne populacije nalazi se u regionu Šumadije i u Zapadnoj Srbiji, koji ujedno predstavlja i jedini region gde ona čini više od 50% stanovništva.
Prosečna starost ruralne populacije u periodu 2002–2011. povećala se sa 42 na 43,6 godina. Najnepovoljnija starosna struktura je u selima Južne i Jugoistočne Srbije, gde prosečna starost žitelja dostiže 45,7 godina (za žene čak 47,1).
U strukturi stvorene vrednosti poljoprivredne proizvodnje 70% potiče iz biljne proizvodnje, a 30% iz stočarske proizvodnje.
Poljoprivreda i prehrambena industrija u stvaranju društvenog proizvoda zemlje (BDP) učestvuje sa oko 11,9% i to:
poljoprivredna, šumarstvo i ribarstvo 7,7% i
prehrambena industrija 3,3%.
Najvažniji poljoprivredni proizvodi Srbije su kukuruz, pšenica, suncokret, šećerna repa, soja, krompir, jabuke, šljive, grožđe, svinjsko, goveđe i živinsko meso i mleko.
Srbija ima 4,1 milion hektara obradivog poljoprivrednog zemljišta. Najnoviji podaci pokazuju da se koristi samo 3.360.000 hektara. Dakle, 800.000 hektara se još nije iskoristilo za proizvodnju!
Obrazovne karakteristike ruralnog stanovništva su nepovoljnije nego u urbanim područjima.
U seoskim područjima, najviše ima stanovnika koji nisu obrazovani, i onih koji imaju završenu samo osnovnu školu, mali je broj onih sa višim i visokim obrazovanjem. Skoro jedna trećina žena nema nikakvu školu, nema nikakve kvalifikacije.
Zaposlenost radno sposobnog stanovništva u poljoprivredi u ruralnim područjima bila je oko 37,5%, što je znatno više nego u mnogim drugim evropskim zemljama. Najveći udeo među zaposlenim ruralnim stanovništvom čine kvalifikovani radnici u poljoprivredi i ribarstvu (34,8%), zatim zanatlije (13,8%), pružaoci usluga i trgovci (11,7%), dok je zaposlenost u drugim zanimanjima značajno niža. Prema državnoj obračunskoj statistici, udeo poljoprivrede, šumarstva i ribarstva u BDP-u za 2012. godinu iznosio je 7,5%, 2015 je bio 11,9, 2016 je 14% i očekuje se godišnji rast na nivou 2%. Poljoprivreda u ukupnom izvozu učestvuje sa 20%.
U Srbiji dominira porodično gazdinstvo i privatna svojina, dok prosečna veličina komercijalne farme (preduzeća) iznosi 500 do 700 hektara. Porodično gazdinstvo je veoma isparcelisano, ima izraženu naturalnu potrošnju i znatno niži stepen komercijalizacije u odnosu na evropske farme.
Poljoprivredno zemljište se obrađuje sa 425.000 dvoosovinskih traktora, 261.000 jednoosovinskiim traktorom, 25.000 kombajna i više od tri miliona priključnih mašina. Nedovoljnoje razvijena saobraćajna infrastruktura, a poljoprivredne mašine i oprema su amortizovane. Prosečna starost traktora je 12, a kombajna 15 godina.
Rast bruto domaćeg proizvoda Srbije će, po procenama Republičkog zavoda za statistiku, 2017. godine iznositi 1,9 odsto, ali je izvesno da bi iznosio bar tri procenta da nije bilo okolnosti kao što je ekstremno sušna godina, a tih deset odsto u strukturi BDP-a nose oko jedan procentni poen. Promet u trgovini na malo je takođe realno povećan 4 odsto, a u trgovini na veliko za 7,8 odsto u tekućim cenama.
Ukupan broj gazdinstava u Republici Srbiji je 631.550 koja se obrađuju na 3.437.000 hektara. Najveći udeo u ukupnom broju čine gazdinstva manja od 5 ha (77,4% ukupnog broja gazdinstava) i zauzimaju oko 25% obradive površine. Nasuprot tome, najveća gazdinstva, preko 50ha, čine samo 1% ukupnog broja gazdinstava i obrađuju oko jedne trećine površina. Prema poslednjim podacima, aktivnih poljoprivrednih proizvođača ima 340.000. Nosioci poljoprivrednih gazdinstava u Srbiji pretežno su muškarci, dok je žena nosilac u 17% slučajeva.
