Pegavost lišća višnje je najznačajnji patogen lista u proizvodnji ove voćne vrste, i u proizvodnim zasadima i u rasadničkoj proizvodnji. Prouzrokovač bolesti je gljiva Blumeriella jaapii koja uglavnom napada list, ređe peteljku lista ili ploda, jednogodišnje izdanke i tanje grančice. U prezimelom lišću u apotecijama se formiraju askusi, a u njima askospore koje vrše primarne infekcije. U zasadima višanja, već u fazi precvetavanja, kada je došlo do formiranja lisne mase, i laboratorijskim pregledom prezimelog lišća registrovano prisustvo zrelih askospora, a po vremenskoj prognozi najavljene padavine, postoji rizik od infekcije lista prouzrokovačem pegavosti lista višnje i trešnje. Laboratorijski pregled prezimelog lišća iz voćnjaka i plodonosnih tela apotecija, ovog patogena, vrši se na nedeljnom nivou. Prati se dinamika sazrevanja askospora patogena, odgovornih za ostvarivanje primarnih infekcija, što uz praćenje vremenskih uslova (najava padavina), i faze razvoja višnje, omogućava pravovremeno izvođenje preventivnih hemijskih tretmana, koji su osnova uspešne zaštite. Dakle u prisustvu zrelih askospora i razvijene lisne mase, sa najavljenim padavinama, može doći do stvaranja povoljnih uslova za ostvarivanje infekcije. Simptomi bolesti manifestuju se u vidu sitnih crvnkasto mrkih pega na licu lista.
Obično se pege prvo uočavaju uz ivicu lista, a kasnije se šire prema sredini i zahvataju veću površinu. U vlažnim uslovima na naličju lista u okviru pega, formira se beličasta prevlaka sporonosnih organa gljive, koji putem kiša i vazdušnih struja dospevaju do novih listova i ostvaruju sekundarne infekcije. Inficirani listovi žute i prevremeno opadaju. Prevremeno opadanje listova (defolijacija) negativno se odražava na biljku jer se formira manji broj rodnih pupoljaka. Takođe, može doći do ponovnog listanja (retrovegetacija), pa čak i pojave pojednih cvetova. Ova pojava je jako štetna jer dovodi do iznurivanja biljaka. Takve biljke teže podnose niske temperature tokom zime.
Sakupljanjem i uništavanjem opalog lišća može se smanjiti infektivni potencijal. Hemijske mere zaštite sprovode se preventivno, pre ostvarivanja uslova za infekciju. Cilj tretmana je sprečiti primarne infekcije, infekcije tokom perioda oslobađanja askospora iz apotecija, čime se prekida primarni ciklusa razvoja patogena i sprečava formiranje konidija, koje mogu ostvariti sekundarne infekcije. U tu svrhu se koriste fungicidi aktivne materije mankozeb, dodin, ditianon, prema uputstvu proizvođača. Ukoliko dođe do pojave simptoma bolesti, ne treba dozvoliti dalji razvoj bolesti i ostvarivanje sekundarnih infekcija u uslovima povećane vlažnosti. Važno je da se sa zaštitom nastavi i nakon borbe, naročiti u zasadima gde su prisutni simptomi bolesti. Nakon berbe, a pre narednih padavina sprovodi se fungicidni tretman u cilju očuvanja lisne mase.
