Prouzrokovač bakteriozne plamenjače leske je fitopatogena bakterija Xanthomonas arboricola pv. Corylina. Bakteriozna plamenjača je najznačajnije bakteriozno oboljenje leske. Štete nastaju usled redukcije lisne mase i uvenuća rodnih grana i grančica, što se sve odražava na prinos i kvalitet plodova. Mlada, tek posađena stabla koju su pod stresom imaju mnogo veće šanse da budu napadnuta od strane ovog patogena. Takva stabla, ukoliko su obolela, suše se iste godine. Najosetljiviji su voćnjaci od 1-4 godine starosti. Biljke stare 12 i više godina napadnute ovom bolešću imaju smanjen prinos, jer bolest izaziva sušenje vrhova krošnji pa se obrazuje manji broj rodnih pupoljaka. Tako stara stabla retko se skroz osuše.
Simptomi se javljaju na svim nadzemnim organima biljke. Prvi simptomi se uočavaju na listovima. Pege su sitne 1-2 mm, uglaste ili nepravilne, vlažne. U početku su pege žutozelene do tamnozelene boje, a kasnije postaju crvenkasto-braon. Letorasti se suše, a na plodovima se uočava pegavost i nekroza. Na stablu i granama leske dolazi do pucanja kore i formiranja rak rana u okviru kojih se može pojaviti bakterijski eksudat u vidu žućkaste prevlake. Bolest je posebno agresivna u godinama koje obiluju jesenjim kišama. Optimalna temperature za rast i razvoj bakterije je oko 20 °C. Infekcija biljaka se ostvaruje najčešće u jesen, u vreme opadanja lišća, ali i u prvom delu vegetacije u proleće, kada dolazi do i nfekcije listova, grana, letorasta i plodova.
Mere suzbijanja su: korišćenje zdravog sadnog materjala pri formiranju zasada, dezinfekcija alata pri rezidbi i uklanjanje zaraženih delova biljke ili cele biljke iz zasada i nihovo uništavanje, kao i upotreba preparata na bazi bakra u rano proleće i tokom jeseni.
