Virus šarke šljive je ekonomski jedna od najznačajnijih bolesti koštičavog voća. Pored šljive domaćini virusa su kajsija, džanarika, breskva, nektarina, a može se naći i na višnji, trešnji i bademu.

Simptomi se mogu javiti na listovima, cvetovima i plodovima. Različiti su simptomi u zavisnosti od vrste biljke, starosti biljke i može se desiti da se uočavaju samo na nekim delovima biljke. Nekada simptomi mogu biti prikriveni ili se gube tokom sazrevanja.

Simptomi kod šljive na lišću su u obliku mozaičnog šarenila kao i prstenastih pega sa hlorotičnim oreolom i zelenim unutrašnjim delom (karakterističan simptom). Na plodovima dok su zeleni simptomi bolesti se slabo vide.Tokom zrenja se javljaju karakteristične polukružne i prstenaste pege tamnije boje .Na površini ploda se vide nabori, udubljenja. Ispod naboranih površina meso ploda je promenjeno. Na koštici se vide prstenaste pege tamne boje. Ukus ploda se menja i nije za upotrebu kod sorti koje su neotporne na virus. Кod tolerantnih sorti (Stenlej) simptomi su manje izraženi na plodovima.

Simptomi kod kajsije se javljaju na listovima u vidu hlorotičnih krivudavih linija a kasnije se javljaju i prstenaste i nepravilne hlorotične pege. Na plodovima se javljaju u vreme zrenja  površinske deformacije i prstenastog udubljenja ploda. Meso ploda postaje sunđerasto ili sluzavo. Na koštici je karakteristična pojava okruglastih pega svetlije boje na koštici. Zaraženi plodovi ranije opadaju.

Simptomi kod breskve se mogu javiti na cvetu, dolazi do obezbojavanja cveta i pojave tamno roze pruga na kruničnim listićima. Na listovima se dolazi do prosvetljavanja nerava i kovrdžanja zbog zaostajanja zaraženih delova nerava u porastu. Može doći i do pojave prstenastih pega. Simptomi se uglavnom zahvataju neki list jednog izdanka. Na plodovima se javljaju prstenaste pege po celoj pokožici ili samo na jednom njegovom delu. Na nektarinama na plodovima se javljaju izbočine crvenkaste boje.

Virus šarke šljive se prenosi najčešće sadnim materijalom, podlogama, kalem pupoljcima koji su uzeti sa zaraženih biljaka. U okviru zasada  i na susedne zasade najčešće se širenje vrši lisnim vašima.

Suzbijanje virusa se ne može vršiti hemijskim merama, najefikasnije mere za kontrolu su primena preventivnih agrotehničkih mera. Osnovna mera je proizvodnja bezvirusnog sadnog materijala, prostorna izolacija lokacije proizvodnje od ostalih zasada, nabavka sadnog materijala od proizvođača koji imaju urađenu analizu na prisustvo ovog virusa, gajenje otpornih i li tolerantnih sorti, redovno suzbijanje lisnih vaši ,vađenje stabala džanarike koja se nalaze u blizini zasada, sađenje zaštitnih pojaseva oko zasada sa voćem koje ne oboleva od virusa šarke (napr.jabučasto voće,orah,leska) i drugo.