Vinova loza na prostorima Leskovačkog reona ima dugu tradiciju gajenja o tome dosta svedoči iskopavanja iz rimskog doba a i savremena gajenja. Procvat vinogradarstva u Leskovačkom reonu je doživeo posle drugog svetskog rata formiranjem poljoprivrednih kombinata za proizvodnju i preradu grožđa i zemljoradničkih zadruga. Poljoprivredni proizvođači u tom vremenu su podizali svoje vinograde sa niskim stablom čučavce kao i špalirske. Proizvedeno grožđe predavali su otkupnim centrima kombinata i zadruga.
U današnje vreme pojedini poljoprivredni proizvođači podižu svoje mini vinarije tako da imamo u ponudi i vina malih poljoprivrednih proizvođača tipična za određene lokalitete gajenja sa svojim specifičnostima.
U starim vinogradima u sortimentu su zastupljene stare sorte nekada pretežno gajene Prokupac, Plovdina a i druge dok kod novo podignutih su zastupljene sorte Game, Kaberne sovinjon, Frankovka, Rizling italijanski, Šardone i druge kao i stone sorte Afus-ali, Muskat hamburg Kardinal. Podizanje savremenih vinograda u Leskovačkom reonu ide na špalirski uzgojni oblik sa naslonom gde je razmak reda od reda od 2,8 m do 3.3 m, i u redu od 0,80 m do 1,20 m u zavisnosti od gajene sorte i njene specifičnosti. Najzastupljeni uzgojni oblik je Giov jednogubi način uzgoja i rezidbe ili razne modifikacije ovog načina. Pri podizanju novih zasada vinograda je veoma bitno pored dobre osunčanosti i blagog nagiba parcele, pravilan razmak sadnje za kasnije nesmetano izvođenje radnih operacija i nege vinograda. Vinova loza je zahtevna kultura potrebno je dosta ljudskog rada ali trud se isplati dobijanjem dobrog vina.
