Najvažniji činioci u proizvodnji voća su: klima, položaj, zemljište i čovek.

Orijentacija klimatskih prilika za voćare praktičare je uspevanje postojećih voćnih vrsta u neposrednoj blizini. Voćke najbolje uspevaju na obroncima jer su izložene suncu, pa su prema tome zdravije, otpornije, imaju tvrđe drvo i lepši plod. Na brežuljkastim terenima ublažava se pojava kasnih prolećnih i ranih jesenjih mrazeva, uvek postoji blago strujanje vazduha i ne postoji opasnost od visokog nivoa podzemnih voda.

Zatvorene doline, gde se zadržavaju vazdušne mase, vrlo su nepogodne za uzgajanje voćaka.

Podzemne vode ne bi smele biti previsoke, najviši podzemni nivo vode  ne sme biti iznad 60 – 70 cm. Korenje ne sme biti u vodi duže od 8 dana, jer se može ugušiti.

Kod nas su najpogodnije južne, jugoistočne i jugozapadne strane, a nepogodne severne i severozapadne. Postavljanjem redova u smeru sever-jug osiguravamo više svetla voćkama.

Nakon krčenja šume ili starog voćnjaka dobro je 3 do 5 godina gajiti ratarske kulture, a voćke valja saditi kada u zemljištu istrune sve staro korenje.

Sve voćke zahtevaju duboka, prozračna i plodna zemljišta. Kod pripreme zemljišta treba ispuniti nekoliko važnih uslova: da se zemljište rigoluje na što veću dubinu 60-100 cm, da se u zemljište unesu zalihe fosfora i kalijuma, da se u celini dobije što dublji sloj za nesmetani razvoj korena.

Za intenzivni voćnjak treba izvršiti prihranjivanje  cele površine.

Pripremu zemljišta za jesenju sadnju treba uraditi do kraja avgusta, a za prolećnu sadnju do kraja decembra.

Meliorativno đubrenje  je unošenje veštačkih đubriva  u sve slojeve zemljišta s ciljem da se u zemljištu osiguraju zalihe fosfora i kalijuma. Ti elementi se sporo kreću u zemljištu pa je njihovo dodavanje neophodno baš prilikom rigolovanja, jer je tada jedina mogućnost da se đubriva unesu u dublje slojeve.