Mnogo faktora utiče na pojavu truleži plodova povrća. Najčešće su to gljive, bakterije i virusi, ali i nepovoljni činioci spoljne sredine. Najzanačajniji prouzrokovači truleži od gljiva su one koje dovode do sive i bele truleži, kao i plamenjače.
Razvoju sive truleži, ili botritisa, najviše odgovaraju visoka vlažnost vazduha i toplo vreme. Zbog toga su biljke u zaštićenim objektima najugroženije, posebno leti kad su visoke temperature, a navodnjavanje redovno. Ugroženi su paradajz, paprika, salata, krastavci, plavi patlidžan, kupusnjače, boranija, grašak…Ova gljiva (Botrytis cinerea) u biljno tkivo prodire kroz prirodne otvore ili one koji nastaju od povreda. Kao posledica razvoja gljive, između peteljke i ploda dolazi do razmekšavanja tkiva. U uslovima visoke vlažnosti na njima se razvija sivopepeljasta micelija.
Ovakvi plodovi postaju meki, neukusni i otpadaju. Simptomi se javljaju i na listovima, stablu i cvetu. Usle pojave vodenastih pega i prstenovanja stabla, biljke venu i suše se.
Preventivne mere zaštite su od velikog značaja u sprečavanju šteta prouzrokovanih ovim parazitom. Pošto je ova gljiva izuzetno polifagna, sam plodored ne rešava problem. Tokom prohladnih i tmurnih dana treba smanjiti zalivanje i tako sniziti vlažnost zemljišta i vazduha, uz
istovremeno provetravanje. Važno je i da se dezinfikuje supstrat pre nove proizvodnje, gaje otporne
sorte i hibridi i obavezno primenjuju fungicidi. Prema preparatima koji se godinama koriste gljiva je počela da ispoljava otpornost. Najbolje je da se reaguje pre pojave bolesti, odnosno da se prska preparatima koji imaju delimično kurativno dejstvo, a imaju kratku karencu, kakav je npr. Teldor.
Belu trulež prouzrokuje gljiva Sclerotinia sclerotiorum. Ovo oboljenje je štetno. Ugrožava više od od 400 domaćina. Infekciji su najpre izloženi prizemni i podzemni organi biljke. Na mladim biljkama prouzrokuje simptome poleganja rasada. Na prizemnom delu stabla dolazi do razmekšavanja tkiva. Ako je velika vlažnost vazduha, a provetravanje slabo, na obolelom delu stvara se bela
navlaka od micelije gljive. U daljem toku svog razvića, gljiva formira telašca crne bojesklerocije, najčešće u srži obolelog stabla. U vidu ovih plodonosnih tela gljiva se održava u zemljištu. Sklerocije dugo ostaju vitalne, pa je zato višegodišnji plodored osnovna preventivna
zaštita. Da ne bi došlo do pojave i širenja ove bolesti zaraženi ostaci se moraju uklanjati, plodored poštovati, zemljište dezinfikovati, a plastenik redovno provetravati. Posebnu pažnju treba posvetiti proizvodnji zdravog rasada. Hemijsku zaštitu je neophodno započeti u fenofazi cvetanja.
