Plodovi šljive su veoma osetljivi na nepovoljne promene nakon berbe, kao što su omekšavanje, dehidratacija i pojava truleži. Zbog toga, ubrane plodove treba što pre transportovati iz voćnjaka u pakirnicu, skladište ili fabriku za preradu. Da bi se sprečilo kvarenje plodova, potrebno je da se oni posle berbe što pre rashlade. Time se odstranjuje najveća količina toplote koju su plodovi primili iz spoljašnje sredine i koja vrlo nepovoljno utiče na njihovu trajašnost i kvalitet. Pored spoljašnje toplote, disanjem plodova se takođe oslobađa toplota koja dodatno povećava temperaturu ubranih plodova. Rashlađivanje ubranih plodova je obavezna mera ako se planira čuvanje plodova u hladnjači ili njihov transport na udaljena tržišta duži od 24 časa.
Postoji nekoliko načina za rashlađivanje plodova. Najjednostavniji način je držanje plodova u hlađenom skladištu na temperaturi 0-1°C. U cilju smanjenja transpiracije plodova, potrebno je da se u komorama obezbedi visoka relativna vlažnost vazduha. Drugi način rashlađivanja je pomoću forsiranog vazduha veće brzine kretanja. Pomoću ventilatora hladan vazduh se potiskuje da protiče između i oko bokseva sa plodovima. Brzina hlađenja je proporcionalna brzini kretanja vazduha, koja obično iznosi 1-6 m/s.
Hlađenje plodova šljive pomoću forsiranog vazduha je 2-5 puta brže u odnosu na obično hlađeno skladište. Kod sorte šljive Santa Rosa utvrđeno je da je vreme potrebno za rashlađivanje plodova čija je temperatura bila 25° C na temperaturu od 3° C iznosilo oko 65 minuta. Najefikasniji način rashlađivanja plodova je tzv. hidrohlađenje (hlađenje vodom). Plodovi se potapaju u hladnu vodu, koja je hlorisana da bi se smanjila pojava gljivičnih bolesti. Nedostatak hidrohlađenja je što utiče na veću pojavu truleži ploda u toku čuvanja.
