Savremeni objekti za uzgoj pilića su uglavnom tipa hale ( odgajalište), sa dobro rešenim sistemom grejenja i ventilacije. Kao najoptimalnija naseljenost pilića u objektima za uzgoj , smatra se smeštaj 12-15 pilića na 1,0 metar kvadratni površine poda. Širina objekta je najčešće od 12-14m a dužina zavisi od planiranog broja za uzgoj. Pravac postavljanja je sever-jug. Zidovi se grade od dobro izolacionog materijala koji obezbeđuje dobru toplotnu zaštitu. Mora da su glatkih površina sa unutrašnje strane kako bi se obezbedila što bolja higijena i dezinfekcija. Za gradnju poda koristi se beton, koji mora da bude nešto viši od okolnog terena kako bi se sprečio ulaz vode, ali i zaštita od glodara. Tavanica se obično ne gradi, već ulogu zatvaranja i toplotnog izolatora vrši krov.

U većim objektima se obično prave 2-3 pokretne pregrade gde se objekat deli na manje prostore koje je lakše zagrejati posebno u prvi danima života (1-3 dana) pilića kada se mora obezbediti temperature od 30-35 stepeni C. Osvetljenje u odgajilištima najčešće je veštačko s obzirom na to da se svi objetki grade bez prozora . Optimalni intezitet veštačkog osvetljenja iznosi 20 luksa, a najmanje 10 luksa. Ukoliko je veće osvetljenje može za posledicu da ima pojavu kanibalizma. Sijalice u objektima za gajenje pilića ne bi trebalo da budu postavljenje na visini većoj od 2,5 m.