Prema pravilima Srpske pravoslavne crkve med je dozvoljen kao hrana za vreme posta, osim u dane strogog posta kad je naznačeno strogo uzdržavanje od bilo koje hrane i pića. Na sajtu SPC piše da vernici koji poste Vaskršnji post mogu da konzumiraju voće, povrće, morske plodove, proizvode pčela, a u određenim danima i ribu.
Božić je skoro nezamisliv bez meda, jer simbolizuje sladak i lep početak godine, znak je dobrote, blagostanja, zdravlja i obilja. Ova namirnica igra važnu ulogu u raznim narodnim običajnima. Tako u gotovo svim krajevima Srbije na dan svadbe svekrva dočekuje snaju sa medom kako bi joj život sa njenim sinom bio sladak, a i da se svekrva i snaja dobro slažu. U jevrejskoj tradiciji, recimo, insekti i njihovi proizvodi se smatraju nečistim. Jedini izuzetak je med koji je za njih košer (čist, božanski, sveti) pa se i jevrejska Nova godina započinje umakanjem kriške jabuke u med kao simbol slatkog početka nadolazeće godine.
Ipak, kako naglašavaju u SPC osim uzdržavanja od mrsne hrane u vreme posta, još važnije je uzdržavanje od loših reči, gneva, loših želja, laži, lažnog svedočenja. Postom se ispravlja nepravda, izgone strasne misli, čisti savest, uzdržava od zlobe, ispovedaju greške. Prema učenju crkve, post je stražar duše, čuvar tela, mati zdravlja, vođa omladine i lepota i dobrota starosti. Sve svete je, kako piše Vasilije Veliki, „rukovodio životu po Bogu“, jer istinski post ne podrazumeva samo uzdržavanje od jake i masne hrane, već i duhovnu obnovu.
