Pored standardnog načina gajenja na otvorenom polju, u lejama različitog tipa uzgoja, jagoda se u staklenicima uglavnom gaji po sistemu
visoke tehnologije vertikalnog uzgoja (u perifernim cevima ili naređanim na stub stiroporskim saksijama) i visećim konzolama, koje mogu da nose različite posude ( na pr. plastične kontejnere, položene cevi, plastične saksije i dr.).
Prednosti gajenja u staklenicima, kao i u plastenicima je višestruk: ranije sazrevanje plodova i programiranje zrenja prema zahtevima tržišta; kontrolisani uslovi gajenja ( korišćenje posebnih supstrata, doziranje đubriva, navodnjavanje, smanjena i vrlo efikasna zaštita i druge pogodnosti.
Staklenik je jedan od najboljih formi zaštićenog prostora za gajenje jagode, u kojima se uslovi tako regulišu da se približe optimalnimmzahtevima rasta i razvića jagode. Koriste se za vansezonsku proizvodnju jagode, odnosno za potrošnju njenih plodova tokom jeseni, zime i ranog proleća. Na osnovu građevinsko-tehničkih karakteristika i samog izgleda postoji više tipova staklenika. Najčešće su to blok staklenici, kao niz bočno spojenih pojedinačnih dvostranih staklenika, kod kojih je jedinstvena zastakljena površina podeljena nizovima stubova nosača, dok širina polja je različita: 3,2 m, 6,40m, 9 m i 12 metara. Ovakav niz utiče na uštedu u grejanju, kao i cenu objekta. Podtipov blok staklenika su pokretni i hidroponski staklenici – koji su češći za jagodu, dok su pokretni više u povrtarstvu, kada se pomeranjem staklenika napred-nazad rešava problem plodoreda. Kod hidroponskih tipova, jagode se gaje u vodenoj kulturi, ili na internom supstratu umesto na zemljištu. Podloga za hranljivi vodeni rastvor su nepropustljivi betonski bazeni, kao i posebne instalacije za zagrevanje. Ovakav način gajenja razvijen je u SAD, Holandiji, Belgiji, Izraelu.
Staklenici se sastoje od dva osnovna dela: konstrukcije i unutrašnjih instalacija. Konstrukciju čine: noseći delovi, krovne zastakljene površine, bočne zastakljene površine i vrata. Osnovu staklenika čini temelj od betona, sa staklom 20-50 cm iznad zemlje. Noseća
konstrukcija su stubovi, noseće i poprečne spojnice, a kod velikih staklenika koristese metalni rešetkasti nosači.
Krovna i bočna površina sastoji se od aluminijumskih ramova na rastojanju 60- 70 cm, zastakljenih ravnim staklom debljine 3-4 mm, koje se pričvršćuje specijalnim spojnicama, ili u novije vreme, silikonskim gitom. 20-30 % krovne i bočne zastakljene površine može se
otvarati radi provetravanja staklenika.
Broj vrata zavisi od veličine i tipa staklenika.
Unutrašnje instalacije čine grejne, vodovodne i električne instalacije, a u savremenijim tipovima ugrađuju se i uređaji za merenje temperature, vlage vazduha i zemljišta, kao i za dopunsko osvetljenje.
