Zoran Tomić iz Bavaništa, jedan od najvećih proizvođača belog sleza, kaže da uzgoj ovog lekovitog bilja traži mnogo rada, ali se dobije oko 850 dinara za kilogram.

“Beli slez je zgodan za vlasnike zemljišta koji imaju manje površine, ne traži velike parcele s obzirom na to da se ne može puno obraditi. Može da se zaradi dobro, ali je kod njega najviše zastupljen ručni rad, što je vrlo interesantno za neke koji nisu uposleni, da to organizuju kao porodični posao”, objašnjava Zoran Tomić, proizvođač lekovitog bilja iz Bavaništa

Zoranova porodica ima višedecenijsku tradiciju u proizvodnji lekovitog bilja, koje je u Bavanište iz Padeja prvi doneo njegov ujak Stevan Brdarski još 1961. godine. Pored sleza uzgajaju kamilicu, nanu, matičnjak, ehinaceu, smilje, valerijanu…

Potražnja i za ehinaceom

I za ehinaceom je trenutno veća potražnja od ponude.

Porodica Tomić uskoro pokreće proizvodnju eteričnih ulja od smilja, melise i nane. Njihovim stopama krenula su mnoga domaćinstva u Bavaništu.

“Od proizvodnje najviše imam peršun i kamilicu. Prošle godine sam radio nanu na tri hektara, ali više mi se isplate kamilica i peršun. Puno ljudi iz Bavaništa se opredelilo za proizvodnju lekovitog i začinskog bilja iz više razloga, a najviše zbog ekonomije. Više se isplati od ratarskih kultura”, kaže Ljubiša Stevanović, proizvođač lekovitog i začinskog bilja iz Bavaništa.

U Bavaništu je u poslednjih godinu dana pod lekovitim biljem bilo skoro hiljadu hektara. Pogotovo je u ekspanziji proizvodnja nane i kamilice. U zadnjih tridesetak godina skoro da nema domaćinstva koje nije uzgajalo neku vrstu lekovitog bilja.