Poljoprivredu Srbije karakterišu mala poljoprivredna gazdinstva sa rasparčanim posedima, koja se nalaze većinom u posedu fizičkih lica.Posed manji od 10 ha ima čak 91,8% poljoprivrednih gazdinstava. Prosečna veličina zemljišnog poseda po poljoprivrednom gazdinstvu u Srbiji je 5,4 ha, a u EU je 17,9 ha. Opšte karakteristike prosečnog malog poljoprivrednog gazdinstva u Srbiji: visoki troškovi proizvodnje i neracionalno korišćenje resursa; nizak nivo tehničko –tehnološke opremljenosti; mali broj grla stoke po jedinici poljoprivredne površine; pretežno mešovita ratarska proizvodnja; i drugi pokazatelji koji otežavaju povećanje produktivnosti i rentabilnosti u proizvodnji.

U cilju podsticanja konkurentnosti poljoprivrede i obezbjeđivanja prehrambene sigurnosti stanovništva, veoma je važno da se podstiče i promoviše stvaranje dobrovoljnih organizacija poljoprivrednih proizvođača. Ove organizacije igraju važnu ulogu u pomaganju poljoprivrednicima da:-osnaže svoju tržišnu poziciju kroz inovacije proizvoda; olakšaju pristup resursima i inputima; smanje rizik poslovanja; smanje troškove transakcija;olakšaju uvođenje marketinga (uvođenje i brendiranje novih proizvoda).
Privredno udruživanje proizvođača je način za podizanje konkurentnosti.Postoji više načina i mogućnosti za udruživanje poljoprivrednih proizvođača u privrednom sistemu Srbije (zadruge, udruženja, klasteri, preduzeća….).

Poljoprivrednici koji su organizovani u neki od ovih oblika udruženja mogu ostvariti određene koristi koje se ogledaju u sledećem:-poboljšanju života i rada u ruralnim područjima;-uvođenju novih tehnologija;-razmeni iskustava sa drugim poljoprivrednim proizvođačima; -nabavci inputa pod povoljnim tržišnim uslovima;-stvaranju tzv. agregatne ponude – objedinjavanje ponude većeg broja manjih proizvođača čime se olakšava prodaja poljoprivrednih proizvoda.