Većina životinja su biljojedi prilagođeni ispaši na prirodnim travnatim površinama i njihov sistem za varenje je prilagođen varenju biljnih vlakana i celuloze. Sve životinje koje se hrane travom žive u skladu sa svojim prirodnim obrascem ishrane.

Svakodnevna ispaša životinja omogućava kvalitetniju i prirodnu ishranu, potrebno kretanje i fizičku aktivnost, socijalizaciju stada, smanjenje pojave zaraznih bolesti i bolesti papaka. Svakodnevno izlaganje krava sunčevoj svetlosti omogućava veću resorpciju vitamina D koji utiče na endokrini sistem čime se povećava sekrecija mleka a koža i dlaka poprimaju zdraviji izgled.

Sastav biljne zajednice na pašnjaku značajno utiče na kvalitet mleka i mesa. Na kvalitetnim pašnjacima trava sadrži oko 80%, ima veliku hranjljivu vrednost, a sadrži do 15% celuloze, kalcijuma i kalijuma, bogata je vitaminima A, K, C, kao i vitaminima B kompleksa.

Na ispašu životinje treba izvesti kada je trava visoka 15 do 20 cm. Optimalno iskorišćavanje pašnjaka podrazumeva suzbijanje korova, površinsku obrada, đubrenje kao i podsejavanje pašnjaka. Pored toga neophodno je primeniti plansko iskorišćavanje pašnjaka, odnosno pregonsku ispašu. Veličina pregona, u zavisnosti od vrste i broja grla, treba da bude takva da se životinje na njemu zadržavaju 4 do 5 dana a onda prelaze na drugi pregon. Broj pregona treba da bude usklađen sa periodom regeneracije trave, odnosno na isti pregon životinje se vraćaju nakon 30 dana koliko je potrebno da se trava regeneriše. Kod pregonske ispaše ako ne postoje fizičke, stalne ili pokretne ograde, neophodno je ograničiti kretanje životinja. Poslednjih godina ograničavanje kretanja životinja vrši se različitim vrstama električnih pastira koji su prilagođeni vrsti životinja koje čuvaju.

Osnovu regerativnog sistema gajenja životinja čini blagovremeno premeštanje životinja sa pregona na drugi pregon.

Regenerativna poljoprivreda je skup praksi upravljanja poljoprivrednim zemljištem sa osnovnim ciljem da se tokom vremena zemljište učini produktivnijim i biološki raznovrsnijim. Ovaj cilj se postiže kombinacijom agrotehničkih i ekoloških strategija uz maksimalno očuvanje, unapređenje i iskorišćavanje prirodnih resursa. U osnovi regenerativne poljoprivrede je šest principa od kojih jedan podrazumeva integraciju životinja sa ciljem povećanja dinamike zajednice, ciklusa hraniva i protoka energije i održavanja agroekološke ravnoteže.

Jedan od primera regenerativne ispaše je ispaša na parcelama nakon skidanja glavnog useva ili napasanje stoke na pokrovnim ili združenim usevima.

U zavisnosti od veličine pašnjaka, sastava biljnje zajednice i njene bujnosti, kao i od vrste životinja koja se napasa opterećenje pašnjaka može biti od 0,3-1 UG/ha pa do 200 UG/ha.

Na pašnjacima u principu nije dozvoljena kosidba, eventualno jednom godišnje, a livade 2 do 3 puta godišnje u zavisnosti od sastava i bujnosti vegetacije. Kosidbu treba vršiti ručno ili oscilirajućim ili linijskim kosačicama koje omogućavaju bržu regeneraciju pašnjaka i livada. Kosačicu ne treba spustiti do površine zemljišta već je treba izdignuti bar za 5 cm.  Na livadama košenje ne treba vršiti u periodu cvetanja trava, odnosno od 01.maja do 30.juna.  Podsejavanje ovakvih pašnjaka i livada treba vršiti ručno ili mehanizacijom koja najmanje remeti strukturu zemljišta. Za ovakve livade i pašnjake najbolje je koristiti organska đubriva.

Na parcelama koje se koriste za ispašu stoke, a i na ostalim parcelama ZABRANJENO je PALJENJE jer se na taj način remeti ravnoteža ekosistema i uništavanju mikroorganizmi i insekti koji se nalaze u zemljištu.