Soja vodi poreklo iz vlažnog i toplog klimatskog područja, zato biljke imaju velike potrebe u vodi, ali ne zahteva vodu tokom celog vegetacionog perioda. Relativno mala količina vode je potrebna za nicanje i početni porast mladih biljaka. Potreba za vodom raste kako odmiče vegetaciona sezona i dostiže maksimum od cvetanja do perioda nalivanja zrna. Soja može dati zadovoljavajući prinos i pri količini vodenih taloga od 200 mm, ali pod uslovom da su oni tokom leta pravilno raspoređeni. Usled globalne promene klime, sigurna proizvodnja soje je moguća uz navodnjavanje.
Da bi seme moglo da klija potrebno je da upije 120 – 140 odsto vlage od sopstvene težine. Za normalan rast i razvoj traži područja s minimalnim godišnjim padavinama između 600 – 700 mm.
Optimalna vlažnost zemljišta tokom cvetanja soje omogućava da biljke formiraju veliki broj mahuna. Ako suša nastupi nakon ovog perioda, može doći do odbacivanja već formiranih mahuna i slabijeg nalivanja zrna i prevremenog zrenja. Kada je reč o navodnjavanju soje, uz vremenske uslove potrebno je znati koja je količina vode potrebna soji u kojoj fazi razvoja. Obično se sa navodnjavanjem soje započinje sa početkom cvetanja i to traje sve do kraja nalivanja zrna. Zalivni režim je potrebno uskladiti sa količinom padavina i kao najpouzdaniji pokazatelj za navodnjavanje soje , pokazala se vlažnost zemljišta. Zalivni režim treba da je dovoljno fleksibilan, kako bi išao u korak sa vremenskim prilikama i obezbedio optimalnu količinu vode u kritičnim fazama razvoja soje.
Strategija zalivanja: nakon nicanja i tokom ranog vegetacionog rasta, vlažnost zemljišta treba održavati na 50 % poljskog vodnog kapaciteta. Takvi uslovi stimulišu intenzivan porast korenovog sistema i sprečavaju prekomeran rast vegetativne biomase.
Tokom cvetanja i nalivanja zrna, vlažnost treba održavati na 60-70% poljskog vodnog kapaciteta, jer je to najosetljiviji period za formiranje prinosa i suša u tom periodu uzrokuje značajne gubitke. Suma vodenih taloga, koja je potrebna tokom juna, jula i avgusta iznosi 300 – 350 mm. kritičan period biljaka za vodom iznosi od 50 – 70 dana, zavisno od sorte, zato se soja svrstava u skupinu biljaka, koje ne podnose sušu.
Na kraju nalivanja zrna, soji je potrebno manje vode i tokom sazrevanja biljaka otpušta višak vode. Obično je dovoljno 2-3 ciklusa zalivanja soje tokom vegetacionog perioda, dok je u ekremno sušnim godinama potrebno i više. Ukoliko se zbog deficita vode ili nekih tehničkih razloga može primeniti samo jedno zalivanje, onda ga je najbolje obaviti u fazi početka porasta mahuna, jer tada daje najveći efekat. Navodnjavanje veštačkom kišom primenom tifona i sistema sa rasprskivačima za manja poljoprivredna gazdinstva može da nađe punu primenu, jer omogućuje realizaciju manjih zalivnih normi, više utiče na mikroklimu i deluje osvežavajuće na biljke, što je od posebnog značaja kod soje.
